*home*

فصل اول : آشنايي با قطعات سخت افزاري

معرفي قطعات سخت افزاري كامپيوتر

سخت افزار شامل كليه قطعات كامپيوتر مي باشد ، از قبيل :

آشنايي با قطعات سخت افزاري

مادر بورد يا برد اصلي كامپيوتر ( Mother Board  ,  Main Board ) :

بردي است كه كليه برد هاي كامپيوتر روي اين نصب مي شوند . بر روي آن محل هايي براي اتصال يا قرار گرفتن كارت هاي مختلف , كابل هاي مختلف و سي پي يو قرار دارد . ابعادي حدود  25 * 30  سانتي متر دارد . چند مدل رايج آن عبارتند از : GIGA  ,  Asus  ,  . ATC 7010 جزء اصلي ترين بردها محسوب مي گردد . نوع سي پي يو و ايرادهايش مستقيما روي نحوه كاردكرد سيستم تاثير مي گذارد و كوچكترين ايراد آن باعث عدم كاردكرد كامپيوتر مي گردد .

قسمت هاي روي برد به شرح زير مي باشد :

1-   سوكت مخصوص CPU : كه در مادربرد هاي 486  و پنتيوم به صورت مربع بوده , ولي در پنتيوم 2  به صورت كارتي مي باشد . نوع سوراخ هاي سوكت هاي 486  موازي بوده و در سوكت هاي پنتيوم سوراخ ها به صورت اريب مي باشد . هر دو داراي ضامني جهت وصل كامل دارند .

2-   اسلات ها ( SLOT ) يا شيارهاي گسترشي : توانايي مادربرد را گسترش مي دهند . اسلات ها به سه صورت مي باشند : آيزا ( AISA ) -  پي سي آي ( PCI ) -  اي جي پي ( AGP ) كه به ترتيب سريعتر و جديدتر مي باشند .اسلات ها براي نصب انواع برد ها يا كارت ها روي مادربرد طراحي شده اند .

3-   ماژول هاي رم : كه جهت نصب رم طراحي شده اند و انواع رم هاي 4  مگابايت , 16 مگابايت , 32 مگابايت , 64 مگابايت , 128 مگابايت و ... در اين ماژول هاي مخصوص خود نصب مي شوند كه داراي ضامني نيز مي باشند .

4-   باطري ساعت و تاريخ : اين باطري جهت نگهداري ساعت و تاريخ سيستم در مواقعي كه كامپيوتر خاموش مي باشد گذاشته شده است كه به صورت جعبه اي و سكه اي و خازني قابل تعويض مي باشد .

5-   خروجي كيبورد :اين خروجي كه جهت نصب به صفحه كليد طراحي شده به دو صورت معمولي و PS2 مي باشد .

6-   خروجي هاي  ONBOARD : بعضي از مادربردها , بردها را به صورت روي برد دارند كه خروجي اين برد ها روي مادر برد خواهند بود .

در روي مادربرد جامپرهايي جهت تنظيم ولتاژ و سرعت و نوع سي پي يو وجود دارد كه حتما بايد تنظيم شود , چرا كه در غير اين صورت ممكن است به سي پي يو آسيب برساند .يك سري جامپرها در مادربرد ديده مي شود كه به كيس وصل مي شود . جهت نمايش وضعيت روشن و خاموش بودن LED  هاي روي كيس و كيبورد مي باشد .

جعبه مادربرد معمولا شامل يك كابل IDE جهت اتصال به هارد درايو و يك كابل روبان براي اتصال به فلاپي درايو مي باشد .يك سي دي شامل درايورهاي چيپ ست مادربرد كه در صورت داشتن كارت صدا و كارت گرافيك و كارت   LAN به صورت ONBOARD  داراي درايورهاي أن ها نيز خواهد بود .

مادربرد ها مجموعه وسيعي از كانكتورها را در پنل I/O  فراهم مي كنند . به عنوان مثال در مادربرد EPOX 8RDA+  از چپ به راست داريم : كانكتور داخل رنگ آبي كم رنگ يك كانكتور ماوس PS/2  مي باشد . كانكتور داخل رنگ ارغواني يك كانكتور كيبورد PS/2 مي باشد . دو كانكتور داخل رنگ سبز كانكتورهاي  USB 2.0  مي باشند . كانكتور داخل رنگ  قرمز كانكتور پورت پارالل ( موازي ) مي باشد ( LPT ) . دو كانكتور داخل رنگ زرد كانكتورهاي پورت سريال ( COM1, COM2 ) هستند . كانكتور داخل رنگ نارنجي كانكتور RJ45 LAN  مي باشد . دو كانكتور داخل رنگ سبز دو كانكتور اضافي  USB 2.0  مي باشند . كانكتور داخل رنگ صورتي براي ميكروفن مي باشد . كانكتور داخل رنگ آبي كانكتور خط ورودي كارت صداي  BUILT IN و كانكتور داخل رنگ سبز كانكتور خط خروجي كارت صداي BUILT IN   مي باشد .

اتصال وسايل از طريق كانكتور  USB  به خاطر راحتي در استفاده روز به روز گسترش پيدا مي كند و از آنجا كه وسايل به صورت گردان مي توانند به همديگر زنجيره اي وصل شوند , بنابراين كانكتورهاي  USB تمام شدني نيستند . اما استفاده از يك پرينتر يا سيستم BACK UP درايو نوار در پورت پارالل غير معمول نيست يا اينكه كانكتورهاي PS/2 كيبورد و ماوس جهت استفاده كيبورد و ماوس .

كانكتورهاي روي پنل I/O هنگامي كه مادربرد نصب مي شود از پشت كيس كامپيوتر برآمدگي دارند , بنابراين اين كانكتورها بدون باز كردن كيس كامپيوتر قابل دسترسي هستند .

براي كارايي بهتر, سي دي رايتر و هارددرايو نبايد روي يك IDE نصب شوند . جعبه مادربرد  شامل يك كابل IDE است . بنابراين يك كابل IDE ديگر بايد جداگانه خريده شود . در شكل زير يك كابل     IDE با طول 18  اينچ  استاندارد با كيفيت بالا -  BELKIN -  ديده مي شود . كانكتورهاي كابل جهت نشان دادن محل اتصال هر كدام  رنگ هاي متفاوتي را دارند . آبي براي  مادربرد -  سياه براي وسيله MASTER IDE  و خاكستري براي وسيله SLAVE IDE  .

مادربرد هاي  DDR :  نوع جديد مادربردها كه علاوه بر دارا بودن اسلات هاي AGP  ماژول هاي حافظه DDR  را نيز ساپورت مي كنند .

مادربرد هاي  SDRAM  : نوع قديمي مادربردها كه شامل اسلات هاي ISA   مي باشد .

مادربرد هاي  RAID  : نوعي از مادربردها كه استفاده از دو هارددرايو را به صورت  parallel  فراهم مي كند .

نحوه انتخاب يك مادربورد  :

انتخاب مادربرد، يكي از تصميمات مهم در زمان تهيه و يا ارتقاء يك كامپيوتر است. انتخاب فوق ، علاوه بر تأثير مستقيم بر عملكرد فعلي سيستم ، بيانگر انعطاف سيستم در زمان ارتقاء نيز مي باشد. قابليت هاي فعلي يك كامپيوتر و پتانسيل هاي ارتقاء آن در آينده ، جملگي به نوع مادربرد انتخابي بستگي خواهد داشت. امروزه بر روي مادربردها ، پورت هاي پيشرفته اي نظير  Fireware (IEEE 1394)و يا USB 2/0 و حتي كارت هاي ( تراشه ) صداي شش كاناله و كنترل هاي RAID وجود داشته كه مي توان از آنان در زمان ارتقاء سيستم و بدون نياز به نصب امكانات جانبي ديگر ، استفاده بعمل آورد .

درزمان انتخاب يك مادربرد همواره سوالات متعددي در ذهن تهيه كننده ( خريدار ) مطرح مي گردد: مادربردها چگونه با يكديگر مقايسه مي گردند ؟ پارامترها ي سنجش و وزن هر كدام چيست؟ ( پردازنده ها ، نوع تراشه ها ، نحوه ارتباط با دستگاههاي ذخيره سازي)  . معيار انتخاب يك مادربرد چيست ؟ Chip set هاي يك مادربرد بيانگر چه واقعيت هائي مي باشند ؟ امكانات يك مادربرد چه تاثيراتي را در حيات فعلي و آتي سيستم بدنبال خواهد داشت؟ ميزان كارايي و كيفيت يك سيستم تا چه ميزان وابسته به پتانسيل هاي مادربرد مي باشد ؟ موارد فوق ، نمونه سوالاتي است كه در زمان انتخاب يك مادربرد در ذهن تهيه كنندگان مطرح مي گردد .

در اين جا  قصد داريم به برخي از پرسش هاي متداول در زمينه انتخاب يك مادربرد پاسخ داده و از اين رهگذر با ضوابط و معيارهاي انتخاب صحيح يك مادربرد بيشتر آشنا شويم .
جايگاه مادربرد  :

مادربرد ، پردازنده و حافظه سه عنصرحياتي در كامپيوتر بوده كه در زمان انتخاب مادربرد، سرنوشت پردازنده و حافظه نيز بنوعي رقم خواهد خورد. انتخاب مناسب يك مادربرد از جمله تصميمات مهمي است كه دامنه آن گريبانگير تجهيزات سخت افزاري ديگر نيز خواهد شد .

 انتخاب يك مادربرد قديمي و از رده خارج ( ولو اينكه در حال حاضر پاسخگوي نيازها   وخواسته ها باشد ) مي تواند زمينه بروز مسائل متعددي در ارتباط با ارتقاء و افزايش توان عملياتي كامپيوتر در آينده را بدنبال داشته باشد . فراموش نكنيم ما كامپيوتر را نه بخاطر خود بلكه بخاطر اجراي برنامه ها ( در حال حاضر و آينده) تهيه مي نماييم .

ويژگي ها ي مهم  :

از مهمترين ويژگي هاي مرتبط با مادربرد، مي توان به موارد زير اشاره نمود :

Chip Set مادربرد ، عملياتي حياتي و مهم نظير روتينگ داده از هارد ديسك به حافظه و پردازنده را انجام و اين اطمينان را بوجود مي آورد كه تمامي دستگاههاي جانبي و كارت هاي الحاقي, قادر به گفتگو ( ارتباط) با پردازنده مي باشند . توليد كنندگان مادربردها ، با افزدون چيپ ست هاي متفاوت بر روي مادر برد توليدي خود نظير كنترلر RAID و پورت هاي Fireware ، قابليت ها ي مادربرد توليدي خود نسبت به ساير محصولات مشابه را نشان مي دهند .

چيپ ست هاي موجود بر روي يك مادربرد ، باعث اعمال محدوديت در رابطه با انتخاب نوع پردازنده ، حافظه و ساير تجهيزات جانبي ديگر نظير كارت گرافيك ، كارت صدا و پورت هاي USB 2/0 مي گردد. ( برخي از امكانات فوق نظير كارت صدا ، مي تواند بعنوان پتانسيل هاي ذاتي همراه  مادربرد ارائه گردد) .

اغلب مادربردهايي كه از يك نوع مشابه Chip set استفاده مي نمايند ، ويژگي هاي متعارفي را به اشتراك گذاشته ( به ارث رسيده از Chip set) و كارايي آنان در اكثر موارد مشابه مي باشد .

آگاهي از نوع پردازنده ، حافظه ، سرعت كنترل كننده IDE ، كارت گرافيك و صدا ، مي تواند كمك مناسبي در خصوص انتخاب مادربرد را ارائه نمايد (خصوصا در موارديكه از Chip set  مشابه استفاده مي گردد) .

پردازنده  :

 توليد كنندگان مادربرد در برخي حالات ، فهرست مادربردهاي توليدي خود را بر اساس نوع سوكتي كه مادربرد حمايت مي نمايد ، ارائه مي نمايند. مثلا سوكت 478 براي P4 و سوكت A براي Athlon  .

در اكثر كاربردهاي تجاري ، كاربران تفاوت مشهودي را در ارتباط با سرعت بين دو پردازنده Athlon  و P4 مشاهده نمي نمايند در حاليكه ممكن است تفاوت قيمت آنان مشهود باشد . بهرحال نوع و سرعت پردازنده اي كه مي تواند همراه يك مادر برد استفاده شود ، يكي از نكات مهم در رابطه با انتخاب مادربرد است.

حافظه  :

 امروزه اكثر مادربردها از حافظه هاي SDRam DDR (Double Date Rate)  استفاده مي نمايند . البته هنوز مادر بردهايي نيز وجود دارد كه از RDRAM يا Rambus استفاده مي نمايند . (تعداد اين نوع از مادربردها اندك است) .حافظه هاي DDR داراي سرعت هاي مختلفي بوده و پيشنهاد مي شود كه سريعترين نوعي را كه مادربرد حمايت مي نمايد ، انتخاب گردد .توليد كنندگان مادربرد ، حافظه هاي DDR را بر اساس سرعت Clock و يا پهناي باند تقسيم مي نمايند . سرعت اين نوع از حافظه ها ( DDR)

به صورت زير مي باشد :

PC2700(DDR333) 
PC2100 (DDR266)
(DDR200 ) aka PC1600) DDR400)PC3200

بردهايي كه از RDRAM استفاده مي نمايند داراي Chip set اينتل 850  يا  E850 مي باشند . اين نوع از حافظه ها ( RDRAM ) مي بايست بمنظور افزايش كارايي ، بصورت زوج بر روي مادربرد استفاده شده و اسلات هاي خالي توسط CRIMM تكميل (پر) گردند . حافظه ها ي   RDRAM، قادر به تامين پهناي باند بالاي مورد نياز برنامه هايي با حجم عمليات سنگين در ارتباط با حافظه ، مي باشند .( برنامه هاي ويرايش فيلم هاي ويديوئي و يا بازيهاي سه بعدي گرافيكي) .قيمت حافظه هاي RDRAM نسبت به حافظه هاي DDR دو برابر است .  حافظه هاي RDRAM در حال حاضر با دو سرعت متفاوت ارائه مي گردند : PC800 و PC1066 . در صورت انتخاب پردازنده اي از نوع P4 كه بر روي BUS با سرعت 533 مگاهرتز اجراء مي گردد ، سرعت بيشتر پردازنده  معيار  اصلي انتخاب  قرار گيرد . در زمان  انتخاب حافظه ، مي بايست تعداد

سوكت هاي DIMM و RIMM موجود بر روي مادربرد بهمراه حداكثر حافظه قابل نصب بر روي آن دقيقا

 بررسي گردد .
صدا و گرافيك  :

 اكثر مادربردهاي موجود داراي كارت صدا بوده و بندرت مي توان مادربردي را يافت كه فاقد اين قابليت باشد . آخرين مدل مادر بردها داراي چيپ ست ديجيتالي صداي 6 كاناله بوده كه براي بازي ها و فايل هاي MP3 مناسب تر مي باشد . در صورتيكه قصد نصب يك كارت صدا بر روي مادر برد بمنظور افزايش كيفيت صدا وجود داشته باشد ، مي توان با استفاده از Jumper و يا BIOS سيستم ، كارت صداي موجود بر روي مادربرد (OnBoard) را غير فعال و از كارت صداي مورد نظر خود استفاده نمود .

در صورتيكه بخواهيم از بازي هاي كامپيوتري استفاده نمائيم كه داراي گرافيك سه بعدي مي باشند ، مي بايست كارت گرافيك موجود بر روي مادربرد را غيرفعال و يك كارت گرافيك متناسب با نوع نياز را بر روي مادر برد نصب نمود . در اين رابطه لازم است به اين نكته دقت شود كه مادربرد انتخابي داراي اسلات AGP باشد. امروزه اكثر كارت هاي گرافيكي موجود از اسلات AGP بمنظور ارتباط با كامپيوتر استفاده مي نمايند .

نحوه ارتباط با دستگاههاي ذخيره سازي  :

 اكثر مادربردها ، با استفاده از يك كنترلر IDE از درايوهاي ATA/100 يا ATA/133 پشتيباني مي نمايند . بر اساس مطالعات انجام شده، تفاوت بين دو استاندارد فوق ، بسيار ناچيز بوده و اين امر نمي تواند تاثير چنداني در رابطه با انتخاب يك مادربرد را داشته باشد .

واحد پردازش مركزي  ( CPU )  :

كنترل كننده مركزي كامپيوتر مي باشد كه به كليه قسمت هاي كامپيوتر رسيدگي مي نمايد و عمل پردازش را انجام مي دهد . اين قطعه پردازشگر اصلي كامپيوتر است و در واقع تعيين كننده نوع كامپيوتر مي باشد . در حال حاضر CPU هاي پنتيوم رايج است كه انواع آن پنتيوم II  , III , IIII  مي باشند .

CPU ها داراي ابعادي  حدود 5 * 5 سانتي متر و با ضخامتي حدود 2 ميلي متر مي باشند . CPU  بر روي برد اصلي در جاي مخصوص خود نصب مي شود . سرعت CUP با واحد مگاهرتز معرفي مي شود . اين پردازنده داراي مدار الكترونيكي گسترده و پيچيده است كه به انجام دستورات برنامه هاي ذخيره شده مي پردازد بخش هاي اصلي CPU حافظه و واحد كنترل و واحد محاسبه و منطق هستند . در بخش حافظه كار ذخيره سازي موقت دستورها و يا داده ها در داخل ثبات ها ياregister  ها  انجام مي شود .واحد كنترل با  ارتباط  با بخش هاي مختلف سي پي يو كار هدايت و كنترل آن ها را بر عهده دارد . واحد محاسبه و منطق( ALU ) كار انجام توابع حسابي و مقايسه اي و منطقي را بر عهده دارد .

از ميان انواع سي پي يوهاي AMD  و اينتل كه بازار را در چنگ خود دارند پردازنده athlon  از AMD  ارزانتر و سريعتر و با كيفيت تر از پردازنده هاي اينتل مي باشد .

مقايسه پردازنده Athlon  و  Duron :

Duron  يك پردازنده 200FSB(FSB:Front  Side  Bus)  است (200 مگاهرتز)

پردازنده Duron 1.3 GHz   حتي وظايف سخت را به خوبي انجام مي دهد . Athlon  XP تا Athlon  XP  2600+  يك پردازنده  266FSB  است . از  Athlon  XP  2500+  به بالا  333FSB  است . از Athlon  XP  3000+  به بالا  400FSB  مي باشد ( از روي هم افتادن ها معلوم مي شود كه دو پردازنده هم سرعته مي توانند داراي FSB هاي متفاوتي باشند ) . Athlon XP 1700+   يا  1800+تقريبا معادل و كمي قدرتمندتر از  AMD Duron 1.3 GHz  مي باشد .

دو مطلب در مورد اينكه پردازنده با چه FSB اي را استفاده كنيم , اهميت دارد : اول اينكه  مادربرد  بايد كاملا FSB پردازنده را ساپورت كند ( هر مادربردي حداكثر تا يك حدFSB   را ساپورت مي كند ) . دوم اينكه RAM بايد در همان سرعت FSB پردازنده كار كند . مثلا :

پردازنده  200FSBبايد با PC1600RAM  استفاده شود .

پردازنده 266FSB  بايد با PC2100RAM استفاده شود .

پردازنده 333FSB  بايد با PC2700RAM استفاده شود .

پردازنده 400FSB  بايد با PC3200RAM استفاده شود .

اما احتمال دارد كامپيوتر با سرعت FSB پردازنده و سرعت RAM غير مطابق با آن اسمبل شود  مانند پردازنده 266FSB  با  PC2700RAM . اين مجموعه هم كار مي كند زيرا  BIOS  به سرعت كلاك حافظه اجازه مي دهد كه به صورت تفاضلي با سرعت FSB  پردازنده ست شود . بنابراين  اين دو قطعه با هم به خوبي كار مي كنند .

پردازنده پنتيوم و پنتيوم 4 و پنتيوم 3 :

پنتيوم 3 و پنتيوم 4  پردازنده هاي بسيار خوبي هستند . كمي قبل پردازنده AMD  در مواردي مانند كيفيت خوب به نظر نمي رسيد . و مشكلات سازگاري داشت . بخصوص با كارت ويدئوهاي مخصوص . امروزه كيفيت و سازش پذيري AMD Athlon  مساوي با پنتيوم 3 و پنتيوم 4 است . وقتي تمام موارد با هم مساوي اند , پس بهتر است به سمت خريد AMD Athlon  برويم كه ارزانتر است .

RAM ) READ  ACCESS  MEMORY ( :

قطعه ايست كه در ماژول هاي رم نصب مي شود و وظيفه اش نگهداري اطلاعات به صورت موقتي است تا سي پي يو بهتر بتواند كار خود را انجام دهد . در واقع به خاطر اختلاف زياد سرعت بين ديسك سخت و سي پي يو از رم استفاده مي شود تا اين اختلاف سرعت كاهش يابد . دو نوع رم هست : رم هاي معمولي ( SD RAM ) و رم هاي سريع ( DD RAM ) . رم ها در انواع 4 - 8 - 16-32 -64 - 128- 256  مگابايتي در بازار وجود دارد . يك رم 256  تمامي كارها را به خوبي انجام مي دهد و ما را مطمئن مي كند كه رويهم رفته كارآيي سيستم به خاطر مقدار رم سيستم بي جهت از بين نمي رود .

مادربردهاي خوب  امروزي اصولا از حافظه  PC2100DDR ( براي مادربردهاي DDR266) يا از حافظه  PC2700 ( براي مادربردهاي DDR333 ) استفاده مي كنند . همه اين ها از نوع  DIMM  form  factor  تبعيت مي كنند ( ساختمان فيزيكي ) . همه حافظه هاي كامپيوتر اينگونه نيستند. براي مثال كامپيوترهاي قديمي از ماژول هاي حافظه SIMM  استفاده مي كنند در حاليكه امروزه ماژول هاي حافظه DIMM معمول ترند و از ‌آنجايي كه استاندارد JDEC براي حافظه هاي  DDR400 به مرحله نهايي نرسيده است همه ماژول هاي حافظه  PC3200  در همه مادربردهايي كه       

حافظه PC3200  را ساپورت مي كنند كار نمي كنند .

در موقع خريد علاوه بر اينكه بايد رمي كه با كامپيوتر سازگار باشد مدنظر قرار داده شود بايد كيفيت  رم را نيز در نظر گرفت . مشكلات بسياري از كامپيوترها به علت استفاده از رم با كيفيت پايين مي باشد . كمپاني هايي مانند KingSton  و Corsair  اعتبار بالايي دارند و Mushkin  بالاترين كيفيت رم را مي سازد براي كساني كه مايل به پرداخت پول بيشتري هستند .

كارت گرافيك يا VGA   :

اين قطعه رابطي است بين برد اصلي كامپيوتر و مانيتور كه وظيفه اصلي آن آماده سازي اطلاعات براي نمايش توسط مانيتور است . كارت گرافيك بر روي برد اصلي كامپيوتر نصب مي گردد و فيشي دارد كه سيم كابل مانيتور به آن متصل مي گردد .

بعضي از كارت هاي گرافيكي امكانات خروجي TV دارند كه قابل نصب به TVيا ويدئو مي باشند .

چهار جزء كليدي براي تمام سيستم ها  مادربورد  , پردازنده , رم  و كارت گرافيك هستند . با وجود  تمام مطلوبيتي كه كارت هاي گرافيكي امروزي دارند , اما آنها هنوز داراي كاستيهايي هنگام كار با پردازنده هاي بسيار قوي و رم هستند .كارت هاي گرافيك MX  بسيار عالي اند , هم در كارآيي و هم در ارزان بودن و هم در بسته بندي و هم در نرم افزار . خريد يك پردازنده خوب همراه با يك كارت گرافيك پايين تر از حد پردازنده , پول دور ريختن است .

رقابت كارت هاي گرافيكي   ATI و  NVIDIA  :

يك رقابت شديد بين دو كارت گرافيك عالي NVIDIA  و  ATI  وجود دارد , مانند رقابت بين پردازنده هاي AMD  و پنتيوم .كارت گرافيك NVIDIA GeForce4 Ti  4200  128MB  4x AGP حداقل كارت گرافيكي است كه براي يك سيستم گرافيكي سطح بالا لازم مي باشد كه داراي قيمت پاييني مي باشد . بعضي از كارت هاي گرافيكي داراي توضيحي مانند مدل DirectX  8.1  يا مدل DirectX  9.0  يا مدل تمام  DirectX ها مي باشند . اين يك  فاكتور براي خريدن كارت گرافيك سطح بالا نيست . همه كارت هاي گرافيكي تمام حالت هاي DirectX   را ساپورت مي كنند .بعضي ها  فقط كارهاي بيشتري را از لحاظ سخت افزاري نسبت به بقيه انجام مي دهند , اما تمام كارت هاي گرا فيكي سطح  بالا به اندازه كافي براي انجام وظيفه قوي هستند . حالت ديگري كه موجب اختلاف قائل شدن بين كارت هاي گرافيكي سطح بالا از يكديگر مي شود اينست كه آيا آنها از لحاظ سخت افزاري  AA  را ساپورت مي كنند يا نه . اما اين يك فاكتور براي خريدن كارت گرافيك خوب نيست . AA  پردازشي است كه به موجب آن لبه هاي ناهموار و دندانه دار كمي نرم تر و صافتر مي شوند و تا حدي كار و تاثير دقيق و ماهرانه اي است  .

بيشتر كارت هاي گرافيكي سطح بالا  AGP 8x  را ساپورت مي كنند . براي گرفتن بيشترين بازدهي AGP 8x  , مادربورد نيز لازم است كه AGP 8x  را ساپورت كند .يك تركيب  AGP 8x  , %5  تا  %10  بهبود در اجرا و نمايش را نسبت به همان كامپيوتر با AGP 4x   مي دهد . مدل هاي Geforce FX NVIDIA  از لحاظ فيزيكي بسيار بزرگند به طوري كه آنها دو اسلات كارت را اشغال مي كنند , اسلات AGP و اسلات  PCI مجاورش را .

براي گرفتن بيشترين بازدهي از كارت گرافيكي سطح بالا بايد پردازنده سطح بالا و حافظه سريع داشت وگرنه پردازنده قادر نخواهد بود تا كارت گرافيك را با لود كردن مشغول نگهدارد .بايد حداقل از حافظه  PC2700  و يك پردازنده Athlon XP 2100+  استفاده كرد تا بيشترين بازدهي را از كارت گرافيك سطح بالا گرفت .

كارت صدا يا  Sound  Card :

براي اينكه كامپيوتر بتواند صدا را نيز پخش نمايد به قطعه ديگري به نام كارت صوتي نياز داريم . كارت صوتي نيز همانند كارت گرافيكي بر روي برد اصلي نصب مي شود و در پشت آن چند فيش براي ميكروفون و بلندگو قرار دارد . كارت صدا  وظيفه آماده سازي سيگنالها براي پخش و دريافت سيگنالها ي ورودي از ميكروفون و آماده سازي آنها براي ذخيره در كامپيوتر را بر عهده دارد .اين قطعه اطلاعات كامپيوتري صفر و يك را به اطلاعات صوتي تبديل مي كند و انواع رايج آن در حال حاضر عبارتند از : Genius , Yamaha  , Vibra  و ... .

براي كامپيوترهاي قديمي تر بايد كارت صدا نيز خريده مي شد , اما همراه با اغلب  مادربوردهاي  امروزي خريدن كارت صدا ضروري نيست چون آنها داراي ساپورت  Build-in براي صدا با كيفيت خوب هستند , اما در صورت لزوم مي توان كارت صدا به طور جداگانه بر روي اين مادربوردها نيز نصب كرد . از بهترين كارت صداها , Creative Sound Blaster Audigy  مي باشد كه با انواع mp3  و Gamer  قابل دسترسي است كه هر دو داراي يك نوع سخت افزار هستند اما شامل بسته هاي نرم افزاري  جداگانه اي مي باشند . قبل از Audigy  , كارت صداي Creative Labs Sound Blaster Live! 5.1  بهترين نوع كارت صدا بود و هنوز هم در انواع  mp3 و X-Gamer  قابل دسترسي است

بر خلاف كارت گرافيك Live! ,  Audigy  به دو اسلات PCI براي شكل كاملش نياز دارد , اما اسلات PCI دومي در واقع فقط براي فراهم كردن يك كانكتور براي Joystick استفاده مي شود و در صورت  عدم نياز بن آن مي توان فقط از يك اسلات PCI استفاده كرد . Audigy  همچنين داراي ساپورت Fire Wire مي باشد .

كارت فكس مودم  ( Fax  -  Modem ) :

فكس مودم كارتي است كه در اسلات هاي مادربورد نصب شده و براي برقراري ارتباط بين كامپيوتر ها استفاده شده و كامپيوترها را مجهز به امكانات ارسال و دريافت فكس هاي معمولي با كيفيت بالا و حتي رنگي مي كند . علاوه بر اين جهت دريافت و ارسال اطلاعات كامپيوتري مانند فايل صدا و فايل اطلاعاتي و غيره توسط خطوط مخابراتي به كار مي رود . انواع مودم هايي كه از خطوط تلفن استفاده مي كنند عبارتند از : مودم   Dial-up  ,  مودم ISDN  و  مودم DSL .

يك شبكه تلفن  سنتي بر اساس سيگنال هاي آنالوگ عمل مي كند در حاليكه كامپيوترها با سيگنال هاي ديجيتالي كار مي كنند , بنابراين وسيله اي لازم است تا سيگنال هاي ديجيتالي كامپيوترها را به سيگنال آنالوگ و سازگار با خطوط تلفن تبديل نمايد ( Modulation ) . اين وسيله همچنين بايد سيگنال هاي آنالوگ خطوط تلفن را به سيگنال ديجيتالي تبديل كند (  demodulation ) . يك چنين وسيله اي به نام  مودم  مشهور است . اين نام از دو كلمه  Modulation  /  Demodulation  گرفته شده است .يك مودم همچنين DCE (Data Circuit Terminating Equipment  ) ناميده مي شود كه براي اتصال يك كامپيوتر يا ترمينال داده به يك شبكه مورد استفاده قرار مي گيرد . به طور منطقي يك كامپيوتر شخصي (PC ) را DTE ( Data Terminal Equipment ) نيز مي نامند . سه نوع مودم وجود دارد : مودم داخلي ( internal modem ) كه يك برد الكترونيكي است و در گذرگاههاي ISA يا PCI بر روي مادر بورد قرار مي گيرد و توسط يك كانكتور Rj – 11  به خطوط تلفن متصل مي شود . نوع ديگري از مودم ها , مودم خارجي ( external modem ) ناميده مي شود كه برد الكترونيكي آن درون جعبه مخصوصي قرار داشته و در خارج از كامپيوتر قرار مي گيرد كه توسط كانكتور DB – 9  به يكي از پورت هاي سريال كامپيوتر متصل مي شود . نوع سوم كه در كامپيوتر هاي Laptop به كار مي رود شامل يك كارت است كه در شيار PCMCIA قرار مي گيرد و اين كارت در واقع در برگيرنده كل برد الكترونيكي مودم است .سرعت انتقال داده ها در مودم ها با پارامترهاي زير بيان مي شود : آهنگ باود ( Baud Rate ) و آهنگ ارسال داده ها ( Data Rate ) . آهنگ ارسال داده ها عبارتست از تعداد بيتهايي كه يك مودم مي تواند در يك ثانيه ارسال نمايد و آهنگ باود عبارتست از تعداد تغييرات سيگنال كه در يك ثانيه اتفاق مي افتد . هنگام خريد يك مودم بايد مطمئن شد كه آيا استانداردهاي V.92 و V.44  را ساپورت مي كند يا نه . اين استانداردها تعدادي از بهبود و پيشرفتها را تضمين مي كنند از قبيل ساپورت انتقال سريع  داده ها .

هارد ديسك  ( Hard Disk ) :

اين قطعه بانك اطلاعات كامپيوتر است و همه اطلاعاتي كه قرار است براي مدتي طولاني  نگهداري شوند , اغلب در اين قطعه نگهداري مي شوند . هارد از طريق يك كابل داده به برد اصلي متصل مي گردد و يك كابل برق نيز از منبع تغذيه به آن متصل مي شود . دو مارك عمده هارد  Quantum و  Maxtor  است . هارد ابعادي به اندازه  8 * 12  سانتي متر دارد .

استفاده از يك هارد ديسك با ظرفيت بيشتر از    137.4 گيگابايت مي تواند بيشتر از درايوهاي كوچكتر مشكل ساز باشد . اين هارد درايوها  احتياج  به استاندارد آدرس دهي  48  بيتي  جديدتري كه به وسيله درايورهاي چيپ ست  مادربورد , BIOS , و بوسيله سيستم عامل ساپورت مي شود دارد .در انتخاب يك هارد ديسك بايد به سطح ايجاد نويز و توليد حرارت نيز توجه كرد .

بيشتر هارد  درايوهاي امروزي از استاندارد  ATA ( Advanced  Technology Attachment  ) استفاده مي كنند . همچنين به عنوان  IDE ( Integrated  Digital  Environment ) شناخته شده هستند .اين يك رابط پارالل است كه سرعت انتقال ماكزيممي , بالغ بر 133 مگابايت در ثانيه را ساپورت مي كند كه اين بيشتر از حدي است كه كامپيوترهاي امروزي مي توانند استفاده كنند .هارد درايوهاي  SATA  ( Serial  ATA  ) هم به عرصه ظهور رسيده اند و روزي چيزي عادي خواهند بود . يك هارد درايو كه از  SATA  استفاده مي كند , سرعت انتقال  بالغ بر 150  مگابايت بر ثانيه را ساپورت مي كند .هارد درايوهاي  ATA  نمي توانند با سرعت انتقال بيشتر از 133 مگابايت در ثانيه ساخته شوند , اما هارد درايوهاي  SATA  روزي به سرعت انتقال 300  و حتي  600  مگابايت  در ثانيه خواهند رسيد .

گزارش هاي اوليه از مشكلات فراوان استفاده از  SATA  در قالب هاي RAID  حكايت مي كند . اما ساير مزاياي  SATA  به نظر مطلوب مي رسد ولي نه زياد .

1-  SATA  از كابل هاي كوچكتر براي اتصال هارد درايو به  مادربورد استفاده مي كند , نسبت به كابل هاي bulkier  ribbon    كه هارد درايوهاي  IDE  آن را استفاده مي كنند . اين موضوع مهم

است  چرا كه كابل ريبون  IDE  به اندازه اي بزرگ است كه به راحتي جريان هوا را در داخل كيس مسدود  مي كند و تاثير فن هاي كيس را تقليل مي دهد . اما مي توان كابل هاي ريبون IDE  را خارج از مسير جريان هوا در داخل كيس عبور داد .

2-  كابل SATA  مي تواند تا 39.4   اينچ باشد در حاليكه كابل هاي IDE  از 18 اينچ تجاوز نمي كنند .اما فقط يك كامپيوتر بلند به كابل بالاي 18 اينچ احتياج دارد .

3-  يك كابل SATA   احتمال تداخل الكتريكي كمتري كه روي اتصال بين هارد درايو و  مادربورد  واقع مي شود دارد چون سريال است .در حاليكه  IDE  پارالل است با 40  سيم در طول اتصال . با اينكه اين مورد از لحاظ تئوري معقول به نظر مي رسد اما به سختي مي توان تصور كرد كه  SATA پيشرفتي حاصل كرده است . چرا كه كسي تا حالا نشنيده است كه يك مشكل تداخل الكتريكي در كابل هاي ريبون IDE بوجود آمده باشد .

بايد به اين نكته توجه كرد كه يك هارد درايو SATA نمي تواند هميشه در كامپيوتر هاي ATA  جا بگيرد . مثلا مادربورد بايد رابط   SATAرا ساپورت كند و ملزومات كانكتور پاور براي هارد درايو SATA  با هارد درايو ATA  فرق دارد .

ATA133  محصول جديدي است كه قدم جديدي در سرعت هارد درايو برداشته است , اما از لحاظ عملي و كاربردي , هارد درايو ATA100  با هارد درايو ATA133  يكي است و حتي بهتر هم كار مي كند . كامپيوترهاي خانگي داراي مشكل كمتري در بكارگيري پهناي باند فول هارد درايو ATA100  تحت  هر شرايطي هستند ,  نسبت به هارد درايوهاي ATA133 .

فلاپي درايو ( Floppy  Drive ) :

اين قطعه كه ابعاد آن تقريبا  2 * 12 * 8  سانتي متر است , براي خواندن و نوشتن بر روي ديسك نرم        ( فلاپي ) كاربرد دارد . اين ديسكت ها قابليت ذخيره سازي 1.44 مگابايت اطلاعات را دارند . ديسكت ها   اغلب براي جابجا كردن حجم كم اطلاعات بكار مي روند . در حال حاضر فلاپي درايو Teac بيشترين مصرف را دارد .فلاپي درايو از طريق يك  كابل داده به برد اصلي وصل مي شود .

فلاپي درايوها به دو نوع كلي 51.4  اينچ و 31.2 اينچ مي باشند كه مدل 51.4  اينچ استفاده      نمي گردد . مدل 31.2  اينچ به سه نوع 740kb   ( كه به خاطر قديمي بودن استفاده نمي شود ) و 1.44mb ( كه بيشترين مصرف را دارد ) و 2.88mb تقسيم مي شود .هر كامپيوتر مي تواند دو عدد فلاپي درايو داشته باشد .سي دي درايو  (  CD  Drive) :

CD ها تكنولوژي نسبتا جديدي هستند كه اطلاعات كامپيوتري را بر اساس خواصي ذخيره  مي كنند كه با تاباندن نور قابل دستيابي مي باشند . CD ها  قطعات دايره شكل نازكي هستند كه انواع اطلاعات را در خود جاي داده اند . يك CD  مي تواند محتوي فيلم , تصوير و صوت و يا برنامه ها و داده هاي كامپيوتري باشد . بر روي هر CD  مي توان حدود  700 -  640  مگابايت  اطلاعات ذخيره نمود .CD ها اغلب فقط     خواندني هستند ( CD-R ) , يعني فقط مي توان اطلاعات را از روي آنها خواند و فقط يكبار مي توان روي آنها نوشت , ولي برخي از CD ها قابليت چند بار نوشتن را نيز دارند ( CD-RW ) .

CD-ROM  قطعه اي است كه اطلاعات را از روي CD به صورت نوري مي خواند و فقط امكان خواندن  اطلاعات را دارد .

قطعه ديگري وجود دارد كه CD-Writer  ناميده مي شود كه علاوه بر خواندن اطلاعات از روي      CD , قابليت نوشتن اطلاعات روي CD را نيز دارد .

قطعه نوري ديگري به نام  DVD-ROM  وجود دارد كه جهت خواندن DVD ها به كار مي رود و مي تواند روي همان IDE كه CD-ROM و  CD-Writer  نصب مي شوند , نصب شود .

تمام مراحل نصب CD-Writer   همانند  CD-ROM  مي باشد .

همه CD-ROM  ها داراي نشانگرهاي سرعت مي باشند كه اين سرعت , به سرعت انتقال داده ها مربوط مي باشد .سرعت  1x برابر است با 150  كيلوبايت  داده در ثانيه .

در CD-Writer ها سه شماره نرخ سرعت ( مثلا  40x , 10x , 20x ) به ترتيب از چپ به راست برابر است با سرعت نوشتن CD-R , سرعت نوشتن  CD-RW  و سرعت خواندن CD .

امروزه سرعت CD-ROM و CD-Writer ها از 56x   تجاوز كرده است بدون اضافه شدن هيچ گونه مزيتي در تكنولوژي رسانه يا درايو .

ASUS

اين مدل از  CD-ROM  ( Asus )  از حدود 5 سال و نيم پيش وارد بازار شد و از همان ابتدا پر فروش ترين درايو موجود در بازار را كه creative  بود شكست داد و ظرف مدت كوتاهي تبديل به پر فروشترين درايو شد .اين مدل از درايو 9  مدل دارد كه فقط 3 مدل آن اصلي و بقيه قلابي مي باشد .عكسي هم كه در بالا نمايش داده شده مدل هفتم قلابي اين محصول است كه در حال حاضر در بازار به وفور يافت مي شود

اين مدل داراي كنترولر  tc9494  ساخت كارخانه توشيبا و آي سي ba5937  چهار كاناله كه     2 كانال از اين آي سي براي درايور كويل اپتيك و 2 كانال ديگر يكي براي درايور موتور  eject و ديگري  براي درايور موتور loading   استفاده مي شود , مي باشد .

آي سي درايور  spindle motor  هم مدل ba6849   و به احتمال زياد ساخت كارخانه rohm  مي باشد .

مشخصه اين نوع درايو قلابي , وجود 3 شيار موازي در بالاي درايو و وجود 6 پيچ در زير درايو است .    اين درايو قلابي ساخت كشور چين مي باشد و عيوب متداول اين درايو به اين شرح است :

1-  سوختن آي سي كنترولر اصلي tc9494  به علت بالا رفتن حرارت داخلي و عدم استفاده از گرماگير مناسب براي اين آي سي .

2 -  اين نوع درايو فوق العاده به نوسانات برق حساستر از مدل هاي اصلي است و در صورت وجود نوسانات برق بلافاصله كنترلر اصلي tc9494  و آي سي bios  كه يك ايپرام از مدل 2701  است و در مواردي چيپ mt1103  كه وظيفه  input / output  را دارد , خواهد سوخت .

3-  موتور spindle  اين درايو در مقابل استفاده مداوم و بالا رفتن حرارت مانند مدل هاي اصلي مقاوم نيست و به تدريج از حالت عادي خارج مي شود و بوش زير محور موتور كه كل مجموعه محور و آهنربا هاي دور سيم پيچ و نگهدارنده cd  روي آن متصل است به تدريج خورده شده و در نهايت باعث اصطكاك زياد و قفل شدن كل مجموعه شده و در اين حالت به درايور موتور كه ba6849  كه يك درايور سه فاز مي باشد فشار آمده و باعث سوختن آن هم خواهد شد .

4-  effect خواندن cd  اين درايو با وجود استفاده از اپتيك toyobo  كه دقيقا روي مدل هاي اصلي هم وجود دارد نسبت به مدل هاي اصلي پايين تر است و cd هاي خش دار را به زحمت مي خواند و با گذشت زمان ( حدود 6 ماه تا يكسال ) پايين مي آيد كه احتياج به تعويض اپتيك مي باشد .

نمايشگر  يا  Monitor   :

اين دستگاه كه همانند تلويزيون است , براي نمايش اطلاعات پردازش شده در كامپيوتر و كارت گرافيك به كار مي رود . مانيتور ها داراي اندازه هاي مختلف 14 ,15 , 17 و 21  اينچ هستند كه در حال حاضر اندازه  15  اينچ آن كاربردي تر از بقيه است .

مانيتورها داري انواع رنگي و تك رنگ مي باشند , كه تك رنگ جهت گزارشگيري و نمايش اطلاعات به كار مي رود كه اشعه نداشته و ارزانتر است و نوع رنگي به انواع  CGA- SUPERVGA - VGA

- EGA  يا به ترتيب 4  رنگ , 16  رنگ , 256  رنگ و 65  ميليون رنگ  تقسيم مي شود كه امكان پخش تصاوير ويدئويي را دارند البته نوع كارت گرافيك بر مانيتور تاثير مستقيم دارد . اگر كارت گرافيك ضعيف و مانيتور قوي داشته باشيم تصاوير ضعيفي خواهيم داشت يا بالعكس .

بايد به اين نكته توجه كرد كه طرف پشت مانيتور اشعه بيشتري نسبت به طرف جلو صادر مي كند و بايد از نشستن در پشت مانيتور خودداري كرد . هر چقدر صفحه نمايش مانيتور صافتر باشد اشعه كمتري خواهد داشت .

صفحه كليد (  Keyboard  )  و  ماوس (  Mouse  )  :

صفحه كليد جهت ورود اطلاعات طراحي شده كه داراي انواع مختلف ( نسل قديم و نسل جديد ) مي باشد كه نسل قديم  101  و  102  كليدي بوده و نسل جديد 107  تا  114  كليدي مي باشد .

ماوس نيز همانند كيبورد جزو ابزارهاي ورود اطلاعات به كامپيوتر مي باشد كه جهت باز كردن منوها و  كنترل كردن منوها و انجام بعضي از دستورات به كار مي رود و به طور كلي كليه كارهاي صغحه كليد را به جز  تايپ انجام مي دهد . ماوس داراي انواع  ساچمه اي و ليزري مي باشد . نوع بي سيم آن نيز در بازار يافت مي شود .

پرينتر  يا  چاپگر  (  Printer  )  :

دستگاهي مي باشد كه توسط كامپيوتر كنترل شده و جهت چاپ انواع گزارشات و طرح هاي گرا فيكي و غيره به كار مي رود . پرينترها سه نوع مي باشند : 1- نوع سوزني كه در مجموع 24 سوزن داشته كه اين سوزن ها روي نوار مخصوص ضربه زده و باعث طراحي شكل مورد نظر مي شوند .2- نوع  جوهرافشان  كه جوهر را روي كاغذ پخش مي كند و طرح مورد نظر را چاپ مي كند . 3-  نوع  ليزري  كه كيفيت مطلوبي دارد .

پرينترها همچنين به دو دسته رنگي و تك رنگ نيز تقسيم مي شوند .

كارت  شبكه  (  LAN – CARD  )  :

اين كارت جهت اتصال چند كامپيوتر و ايجاد يك شبكه محلي و به اشتراك گذاشتن امكانات همديگر به كار مي رود . كارت شبكه به هر ايستگاه اجازه مي دهد كه با ساير ايستگاهها تبادل اطلاعات كند . مي توان به

نحوه هاي مختلفي كامپيوترها را دريك شبكه به يكديگر متصل كرد كه به توپولوژي هاي شبكه معروفند , از جمله ستاره اي و خطي . هر توپولوژي رسانه انتقال مخصوص به خود را مي طلبد كه اين رسانه هاي انتقال  كامپيوترها را به متصل كرده و موجب برقراري ارتباط بين كامپيوترهاي يك شبكه مي شوند . برخي از انواع متداول رسانه هاي انتقال عبارتند از : كابل زوج سيم به هم تابيده , كابل كواكسيال و كابل فيبر نوري .

كارت TV   :

يك نوع كارت است كه قابل نصب بر روي اسلاتها بوده و كامپيوتر را مجهز به پخش شبكه هاي تلويزيوني

محلي و راديو مي نمايد كه بعضي ها ورودي و خروجي ويدئو و تلويزيون نيز دارند . اين نوع كارت فقط جهت

اضافه كردن شبكه هاي تلويزيوني به كامپيوتر است و امتياز ديگري ندارد . اين كارتها از لحاظ  قيمت مقرون به صرفه نمي باشند و هم حافظه را اشغال مي كنند و هم امكانات زيادي از كامپيوتر را به حالت ركود در مي آورند.

كارت  I / O   يا  ورودي خروجي  :

اين كارت وظيفه تبادل اطلاعات ( Input / output ) با لوازم جانبي را دارد . در حال حاضر اكثر مادربوردها كارت I/O را به صورت روي برد دارند . كابل لوازم جانبي از قبيل فلاپي درايو و هارد درايو و   سي دي رام و ماوس به كارت I/O  متصل مي شود . و در صورتي كه به صورت Onboard  بر روي  مادر بورد  باشد به ‌آن وصل مي شوند .

قلم  نوري  :

قلم نوري همانند قلم معمولي مي باشد كه فقط به قسمت انتهاي آن كابل نصب مي باشد و كارهاي  نوشتاري از قبيل وارد كردن  امضاء و غيره را در كامپيوتر انجام مي دهد .

رسيور كارت  يا  كارت  ماهواره  :

اين كارت در جهت دريافت تصاوير ماهواره اي در كامپيوتر مي باشد و به اسلات ها نصب مي شود و قسمت ديگر به ديش نصب مي گردد . نوع ديگري از اين كارت جهت استفاده از اينترنت به كار مي رود تا از طريق ماهواره با اينترنت ارتباط برقرار شود .

اسكنر  (  Scaner  ) :

دستگاهي است كه اطلاعات را از روي عكس گرفته و عينا به كامپيوتر منتقل مي كند . اسكنرها داراي انواع مختلفي مي باشند كه براي كارهاي خاصي از قبيل انتقال امضاء  و انتقال گرافيك و عكس برداري سريع كتاب هاي قديمي و انتقال نوشته هاي معمولي دستي , طراحي و ساخته شده اند .

پلاتر  :

يك نوع چاپگر بزرگ است كه با قلم هاي مخصوص هر نوع طراحي و نقشه در كامپيوتر مانند نقشه هاي ساختماني و صنعتي را در اندازه هاي بزرگ تر رسم مي نمايد .

جعبه كامپيوتر  ( Case )  و  Power  :

كيس فضايي فلزي و يا پلاستيكي است كه ساير قطعات كامپيوتر بر روي آن نصب مي شوند و فضاهاي مناسب و آماده اي براي نصب برد اصلي , هارد ديسك , فلاپي درايو , CD درايو و انواع كارت ها را دارد .  Case ها در اندازه ها و اشكال مختلف وجود دارند . همراه با جعبه كيس يك سيم پاور كه به منبع  پاور وصل مي شود و يك جعبه كوچك كه شامل قطعاتي است كه براي سوار كردن  مادربورد در داخل كيس استفاده  مي شود ارائه مي گردد . يكي از فاكتورهاي مهم كيس پارامترهاي خنك كنندگي آن است .همچنين كيس از لحاظ ظاهري نبايد زياد بزرگ باشد .

 همراه با بعضي از كيس ها فن هاي مخصوص كيس نيز ارائه مي گردند كه معمولا جفت هستند , يكي براي جذب و مكش هوا و ديگري براي خالي كردن و خروج هوا . اگر از يك فن براي كيس استفاده كنيم  اين فن بهتر است از نوعي كه هواي كيس را به بيرون خالي مي كند باشد , زيرا تفاوت زيادي را در دماي سيستم ايجاد مي كند .خيلي مهم است كه يك دماي سيستم معقول را داشته باشيم , زيرا درجه حرارت بالا روي بقيه قسمت ها همانند هارد درايو تاثير مي گذارد و باعث خرابي آن ها مي شود .

هر كيس يك منبع تغذيه ( Power ) دارد كه وظيفه كاهش ولتاژ برق شهري 220  ولت به ولتاژهايي كه كامپيوتر نياز دارد مثل 5 , 6 و ... ولت را بر عهده دارد . پاور يك رشته سيم به رنگ نارنجي دارد كه وظيفه اش تست پاور و اعلام سالم بودن پاور به مادربورد مي باشد و در موقع روشن شدن سيگنالي به مادربورد  مي فرستد تا باطري قطع و جريان پاور به SETUP  و مادربورد برسد . پاورها دو نوع مي باشند : پاورهاي معمولي ( AT) كه شرح آن دربالا آمده است كه دو كابل P8-P9   داشته و رنگ مشكي در وسط مي باشد و روي مادربورد نصب مي شود و نوع ديگر  Auto-Power( ATX ) مي باشد . كه دو رديف كابل دارد و با سيگنال روشن و خاموش مي شود و امكان خاموش كردن كامپيوتر از داخل برنامه هاي نرم افزاري نيز وجود دارد و يا وقتي از طريق فكس پيغامي مي رسد كامپيوتر اتوماتيك روشن مي شود .

مادربوردهاي امروزي همگي  ATX هستند و سايز كوچكي دارند . هر كيس ATX  بايد با يك مادربورد ATX  كار كند . علاوه بر سايز فيزيكي كيس و پارامترهاي خنك كنندگي آن , فاكتور مهم ديگر اين است كه آيا كيس ولتاژهاي كافي را تامين مي كند يا نه . منبع پاور بايد با كيفيت بالا باشد و توان كافي را تامين كند . منبع پاوركيس ها داراي توان هاي مختلفي هستند كه بيشتر كيس هاي امروزي داراي پاور 300     وات هستند . منبع پاور بايد حداقل 300  وات باشد . توان پاور 250  وات كافي نيست . منظور از 300  وات    اين نيست كه كامپيوتر در تمام اوقات از تمام 300  وات استفاده مي كند , بلكه هر چقدر توان كه لازم داشته باشد از اين مقدار وات استفاده مي كند . وسايلي كه استفاده مي شوند از قبيل درايوهاي از نوع CD  و DVD و وسايلي كه لود مي شوند , مانند ويدئو كارت ها , بيشتر توان را مصرف مي كنند .از اين ولتاژها جهت فعال ساختن نشانگر هاي LED روي كيس نيز استفاده مي شود . كيس ها بايد حداقل دو LED   داشته باشند , يكي براي نشان دادن پاور كامپيوتر و ديگري براي نشان دادن فعال بودن هارد درايو .

يك منبع پاور 300 وات كيفيت بالا , در بيشتر موارد خوب عمل مي كند , اما استثناهايي نيز هست . براي مثال , وسايل USB   به جز آن هايي كه سيستم پاور جداگانه اي دارند , از طريق كابل USB  از منبع پاور كامپيوتر تغذيه مي كنند . مطمئنا اگر تعدادي از وسايل USB  را به صورت زنجيره اي استفاده كنيم و همه آن ها را به وسيله منبع پاور كامپيوتر تغذيه دهيم , بايد يك ارزيابي جديدي از مقدار وات  پاوري كه بايد استفاده كنيم داشته باشيم .

به راحتي مي توان منبع تغذيه يك كيس را برداشت و يك پاور بهتر را جايگزين آن نمود .

CPU  Cooler  ( Heat – Sink  And  Fan  )  :

دماي پردازنده نبايد از 60  درجه سانتيگراد در هنگام لود تجاوز كند و مطلوب آن است كه زير  50  درجه سانتيگراد  باشد . اگر از 60  درجه سانتيگراد تجاوز كرد قطعا وقت آن است كه به مقدار خنك كنندگي آن بيفزاييم .

در موقع خريد Fan  پردازنده به سه مورد بايد توجه كرد : 1- كارايي آن يعني اين كه چقدر خنك مي كند . 2-  قيمت آن . 3-  مقدار نويز آن .

سه قسمت جداگانه , يك كولر CPU  را تشكيل مي دهند : فن  , سينك ( رادياتور ) و خمير حرارتي . از ويژگي هاي مهم يك كولر CPU  داشتن فلز مسي در كف سينك براي از بين بردن بيشتر حرارت مي باشد . همچنين سينك بزرگتر , خنك كنندگي بيشتري را به همراه دارد . براي پردازنده هاي سريع تر , كولر

هاي سي پي يوي قويتري نيز لازم است . معمولا با افزايش قدرت Fan پردازنده , نويز آن نيز بالا مي رود . بعضي از كولر هاي CPU  داراي تنظيم سرعت فن به دلخواه مي باشند . بعضي هم داراي سنسور حرارتي مي باشند كه جدول بندي هايي را مطابق با دماي پردازنده نگهداري مي كند و سرعت  فن كولر CPU   را تنظيم مي كند .

بايد به اين نكته توجه كرد كه تمام كولر هاي CPU روي تمام مادربوردها فيت نمي شوند .

در بيشتر موارد كولر CPU همراه با خمير حرارتي از كارخانه عرضه مي شود . خمير حرارتي كه به صورت استاندارد با كولرهاي CPU  عرضه مي شود زياد خوب نيست . خمير حرارتي مهم است , چرا كه به طور موثر گرما را از پردازنده به سينك منتقل مي كند . بنابراين اگر كولر CPU همراه با خمير حرارتي باشد ارزش دارد كه آن را كنار گذاشته و چيز بهتري بگيريم .

اگر كولر CPU  همراه با  خمير حرارتي نصب شده بر روي آن توسط كارخانه عرضه شود , ابتدا بايد آن را جدا و سپس خمير حرارتي جديد نصب شود .